Tablice
Tworzenie tablicy const tab1 = ; const tab2 = ; const a = "pies"; const b = 1024; const c = "buda"; const tab3 = ; Metody wykorzystywane w pracy z tablicami push() – dodaje element/y
Funkcja print()
to jedna z podstawowych funkcji wbudowanych w języku Python. Służy po prostu do wypisania jednej linii tekstu. Jako argument może przyjmować łańcuch znaków ograniczony podwójnymi cudzysłowami, liczbę, wartości logiczne lub obiekty. Jednak na początku ograniczmy się tylko do dwóch pierwszych typów: ciąg znaków lub liczba.
print("Ala ma kota" * 2)
print(2905)
print(12 + 3 * 3)
Każde wywołanie funkcji print()
domyślnie wyświetla jedną linię tekstu. Jeśli nie podamy żadnego argumentu, to wyświetlimy pustą linię. Na dodatek proste wyrażenia arytmetyczne są obliczane, a wyświetlany jest wynik obliczeń. Dodatkowo możliwe jest powielanie jednego ciągu znaków za pomocą operatora mnożenia *. Powyższy przykład zwróci 3 linie:
Ala ma kotaAla ma kota 2905 21
W tekście wyświetlanym przez funkcję print()
możliwe jest sterowanie tekstem za pomocą znaków specjalnych. Znaki specjalne składają się zawsze z odwróconego ukośnika i litery. Np. \n oznacza przejście do nowej linii, a \t wstawienie do tekstu znaku tabulacji (przesunięcie w prawo). Nie jest dozwolone użycie pojedynczego odwróconego ukośnika, a kiedy potrzebujemy napisać ten znak w tekście, to musimy zastosować sekwencję: \\.
Znak odwróconego ukośnika przyda się również wtedy, gdy będzie konieczność użycia podwójnego cudzysłowu wewnątrz tekstu wyświetlanego przy użyciu funkcji print()
. Powiedzmy, że chcemy w Pythonie wypisać tekst: Czytam "Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka", możemy to zrobić za pomocą odwróconego ukośnika:
print("Czytam \"Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka\"")
Innym sposobem na wypisanie podwójnego cudzysłowu w ciągu znaków jest użycie pojedynczego cudzysłowu obejmującego cały ciąg znaków w funkcji print()
.
print('Czytam "Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka"')
Nie trzeba wtedy używać odwróconego ukośnika przez podwójnym cudzysłowem, ale należy pilnować, aby zamykać dany tekst takim samym znakiem jakim go otwieraliśmy.
Funkcja print()
wywołana z więcej niż jednym argumentem, wyświetli je wszystkie w jednej linii. Co ciekawe kolejne argumenty zostaną rozdzielone spacją. Spójrzmy na poniższy przykład i efekt jego działania:
print("jeden", "dwa", "trzy", "policzmy:\t121*9", "=", 121*9, "\nBrawo!")
jeden dwa trzy policzmy: 121*9 = 1089 Brawo!
Argumentem funkcji print()
może być również słowo kluczowe sep
. Podane jako ostatni argument funkcji print()
, informuje ją jaki znak lub ciąg znaków ma być użyty do odseparowania wcześniejszych argumentów. Powiedzmy, że mamy klika wyrazów, które chcielibyśmy wypisać i rozdzielić myślnikiem.
print("adin", "dwa", "tri", sep="-")
print("Nazywam się Bond. James Bond", sep="-")
adin-dwa-tri Nazywam się Bond. James Bond
Oczywiście stosowanie słowa kluczowego sep
traci sens kiedy wewnątrz funkcji print()
mamy tylko jeden argument do wyświetlenia.
Innym słowem kluczowym możliwym do użycia razem z funkcją print()
, jest end
. Kasuje ono przejście do nowej linii oraz pozwala wstawić dowolny znak na końcu tekstu wyświetlanego funkcją print()
. Wewnątrz funkcji print()
można używać obu słów kluczowych naraz:
print("Nazywam", "się", "Bond.", sep="_", end="\t")
print("James", "Bond", sep="-", end="*")
Nazywam_się_Bond. James-Bond*
Istnieje sposób, alby tekst w Pythonie wyświetlić w wielu liniach używając tylko jednej funkcji print()
. Wystarczy, że cały tekst, który ma być wyświetlony obejmiesz trzema podwójnymi cudzysłowami """.
print("""
Python – język programowania wysokiego
poziomu ogólnego przeznaczenia, o
rozbudowanym pakiecie bibliotek standardowych,
którego ideą przewodnią jest czytelność i
klarowność kodu źródłowego. Jego składnia
cechuje się przejrzystością i zwięzłością.""")
Efekt:
Python – język programowania wysokiego poziomu ogólnego przeznaczenia, o rozbudowanym pakiecie bibliotek standardowych, którego ideą przewodnią jest czytelność i klarowność kodu źródłowego. Jego składnia cechuje się przejrzystością i zwięzłością.
print()
w języku Python polecenie drukujące poniższy tekst:
Programowanie***w***Pythonie***jest+++łatwe...i...przyjemne!
2020-06-27 21:57:22 2022-10-11 00:31:48
Tworzenie tablicy const tab1 = ; const tab2 = ; const a = "pies"; const b = 1024; const c = "buda"; const tab3 = ; Metody wykorzystywane w pracy z tablicami push() – dodaje element/y
Instrukcja if if (warunek1) { // kod, który się wykona, gdy warunek1 będzie prawdziwy } else if (warunek2) { // kod, który się wykona, gdy warunek2 będzie prawdziwy } else { // ko
Tablica $_GET zawiera dane z formularza wysłanego metodą get oraz wartości przesłane w adresie URL. Tablica $_POST zawiera dane z formularza wysłanego metodą post Tablica $_SERVER zawiera
Formatowanie daty i czasu date(string $format, ?int $timestamp = null): string Funkcja date zwraca datę lub czas w postaci tekstu. Jej obowiązkowym parametrem jest $format, a opcjonalnym znaczni